അക്ഷരം (poem)

ഞാന്‍ അക്ഷരങ്ങളോട് പറഞ്ഞു 
എനിക്കെന്തൊക്കെയോ പറയാനുണ്ട്‌ .
എന്റെയുള്ളിലെ ചിന്തതന്‍ കനലിനെ 
അഗ്നിയായ്  ജ്വലിപ്പിക്കാന്‍ വെമ്പുന്നു ഞാന്‍ . 


നിരശനകേണ്ടിവന്നു പക്ഷെ,
ശൂന്യമാം അംബരം പോലെയെന്‍ മനവും.
അത് വിണ്ടുനങ്ങിയിരിക്കുന്നു ,
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ഇല്ല , നിറങ്ങള്‍ ഇല്ല .


ഉള്ളത് വിധ്വേഷത്നിന്റെ 
കാട്ടുചെടികള്‍ മാത്രം .
നിഷ്കാമ സ്നേഹത്തിന്‍ ന്യര്‍മല്യവും,
നനുത്ത സ്വപ്നങ്ങളും ,എന്നെവിട്ടു പോയിരിക്കുന്നു .


ചുറ്റും നിറയുന്ന ധൂളി പടര്പുകള്‍ 
എന്റെ ശ്വാസം  വരിഞ്ഞു മുറുക്കുന്നു .
കേഴുന്നു നെഞ്ചിലെ ഒവ്വൊരു കോശവും ,
പ്രാണന്റെ ഒരുതുള്ളിക്കായ്‌ .....

Comments

Popular posts from this blog

ഒരു സൂര്യകാന്തി പൂവിന്റെ കഥ (story)

ചിറക്

ചില മഴ ചിന്തകള്‍